envelope-oenvelopebookscartsearchmenu

Textos propios de San Josemaría para la celebración de la Liturgia de las Horas

La Congregación para el Culto Divino y la Disciplina de los Sacramentos aprobó, con fecha 12 de febrero de 2004 los siguientes textos para la celebración de la Liturgia de las Horas propia de San Josemaría Escrivá de Balaguer, presbítero (cfr. Prot. N. 1308/02/L):

Die 26 iunii

S. IOSEPHMARIÆ ESCRIVÁ DE BALAGUER, PRESBYTERI

Barbastri (in Hispania) natus anno 1902, sacerdotio initiatus est anno 1925. Die 2 octobris anni 1928 Opus Dei fundavit eoque novam in Ecclesia aperuit viam qua viri et mulieres cuiuslibet condicionis plene viverent vocationem christianam suas navitates in mundo sanctificantes: Opus Dei anno 1982 in Prælaturam personalem erectum est. Prædicatione atque scriptis plurimum contulit ad fideles laicos conscios reddendos peculiaris ipsorum missionis ecclesialis. Mortuus est Romæ die 26 iunii anni 1975.

De Communi pastorum, præter sequentia.

Ad I Vesperas

Hymnus

Laudámus te cum cántico,

impénsius, Iosephmaría,

qui nobis vetus fíliis,

sed novum das præcónium

ut nupti sive cϫlibes

senésve sive iúvenes,

labórem sanctum fácerent

diébus suum síngulis

Christo quæsíto íllico,

invénto et super ómnia

dilécto, possent cónsequi

corónam vitæ et præ´mium.

Quæ docuísti, quæ´sumus,

fac nos implére opéribus;

vocántem omnes Dóminum

gressu sequámur álacri.

Deo Patri sit glória

et Fílio ac Paráclito,

largítis tibi præ´mia,

in sempitérna sæ´cula. Amen.

Ad Officium lectionis

Hymnus

Ipse magíster, rector, almus pater,

dux, pastor doctus fuit et sacérdos,

cui tu, Christe, fúlgidum donásti

péctoris visum:

Dei a viris feminísque adiútus,

culmen in mundi crucem ad altándam

Christus triúmphans et sic ad seípsum

ómnia trahens.

Fac nos, ab ævo iúgiter vocátos,

iam ante mundi constitutiónem,

álteros Christos, sal, ferméntum, lumen,

cómpitis orbis:

Sal, quod præsérvet a corruptióne,

lumen, humána péctora collústrans,

vivum ferméntum, ferens Panem Vivum

omni labóri.

Glóriæ summum decus atque laudis,

sit soli Tibi, Déitas perénnis,

Pater et Fili, Spíritu cum Almo

nunc et in ævum. Amen.

Lectio altera

Ex Homilíis sancti Iosephmaríæ Escrivá de Balaguer presbýteri

(Ex Homilia Hacia la santidad, Ed. Palabra, Matriti, 1973, pp. 7-9, 12-13, 20-21, 23-24, 32-33, 40-41, 52)

Vitam degens vere contemplativam medio in mundo

Nos pénitus commótos et cor nostrum veheméntius pulsáre sentímus, cum diligénter atténdimus ad Sanctum Paulum clamántem: Hæc est volúntas Dei, sanctificátio vestra. Hódie hæc verba recólere íterum mihi ipsi propóno, atque vobis et ómnibus homínibus cúpio in memóriam redígere hanc esse voluntátem Dei, ut scílicet sancti simus. Vitæ sánctitas prorsus necessária est ad pacem ánimis afferéndam, quæ vera pax sit, ad terram transformándam, et ad Dóminum Deum nostrum in mundo Eúmque per res huius mundi quæréndum. Omnes ad sanctitátem vocántur, et Dóminus ab unoquóque nostrum amórem expóstulat: a iúvene scílicet et a sene, a cœ´libe et a nupto, a sano et ab ægróto, a docto et ab indócto, quemcúmque hi labórem exércent, ubicúmque versántur. Unica via est, qua cum Deo intimitáte et fidúcia in dies magis coniungámur: nempe precatióne Deum frequénter cólere, cólloqui cum Ipso, ex imo corde in Eum amórem nostrum significáre.

In primis áliqua prex iaculatória, ália dein, deínde ália... donec talis ánimi fervor impar vidétur, quia verba paupertáte labórant... et tunc intímitas divína succédit, cordis óculi in Deo defigúntur, nulla interiécta mora, ánimo numquam defatigáto. Tunc velut in captivitáte vívimus, quasi in vínculis deténti. Dum máxima, qua póssumus, perfectióne nostræ condiciónis nostríque labóris offícia persólvimus, prout sinunt erróres et deféctus nostri, ánimus fúgere pércupit. Ad Deum nos vértimus, quemádmodum ferrum vi magnétis attráhitur. Incípimus Iesum modo efficacióre dilígere, dulci amóris pálpito.

Esse tamen cum Christo quod numquam est obliviscéndum absque ulla dubitatióne impórtat eius Crucem nancísci. Si nos in Dei manus trádimus, frequénter áccidit, ut Ipse sinat nos gustáre dolórem, solitúdinem, res adversas, calúmnias, diffamatiónes, derísum, intus et foris; vult enim ad imáginem et similitúdinem suam nos conformári, et étiam permíttit ut álii nos deméntes vocent et stultos exístiment. Si re vera humanitátem sanctíssimam Dómini nostri admirábimur et amábimus, tunc nos síngula eius vúlnera discernémus. Et inter hæc passívæ purificatiónis témpora, acérba quidem et fórtia, dúlcium simúlque trístium lacrimárum plena, quas celáre conábimur, nos necessitátem sentiémus abscondéndi nos ipsos in síngulis illis sanctíssimis vulnéribus, ut purificémur, ut illo redemptóre sánguine perfruámur, ut corroborémur.

Tunc cor necessitátem advértit distinguéndi Persónas Divínas eásque síngulas adorándi. Et hæc est nova quodámmodo invéntio, quam ánimus asséquitur in vitæ supernaturális itínere. Et ídeo amánter conversátur cum Patre, cum Fílio, cum Spíritu Sancto; et libénter se submíttit actióni Parácliti vivificántis, qui nobis datur absque ullo mérito nostro. Tunc verba desunt, língua dícere quæ sentímus non valet. Quiéscit iam et intelléctus. Non ratiocinátur mens: intuétur tantum! Et ánimus dénuo in cánticum novum erúmpit, quia se sentit et scit a Deo mútuo redamári, quólibet diéi moménto.

In hac donatióne, zelus apostólicus incénditur et in dies magis augéscit, itémque inter álios huiúsmodi desidérium propagátur, quia bonum est diffusívum sui. Fíeri non potest, ut nostra húmilis natúra, tam Deo próxima, desidério non árdeat gáudii et pacis gérmina per mundum univérsum seminándi, ómnia irrorándi aquis redemptrícibus quæ ab apérto Christi látere prófluunt, atque offícia ómnia ex amóre incipiéndi et absolvéndi.

Prótegat nos Virgo Beatíssima, Mater Dei et Mater nostra, ut unusquísque nostrum in plenitúdine fídei per Spíritus Sancti dona et vitam contemplatívam, Ecclésiæ inservíre possit.

Responsorium Eph 1, 4; 1 Pt 2, 21

R. Deus elégit nos in Christo ante mundi constitutiónem, * Ut essémus sancti et immaculáti in conspéctu eius in caritáte.

V. Christus passus est pro vobis, vobis relínquens exémplum ut sequámini vestígia eius. * Ut essémus sancti et immaculáti in conspéctu eius in caritáte.

Ad Laudes matutinas

Hymnus

Sanctum laudémus, vias qui monstrávit,

áditum dedit limináque pandit,

ábditæ in Christo vitæ, contemplátus

frémitu in mundi.

Dómini vultum mitem requiréntes

vicos per medios prætereúntis

ab exemplári fíngimur divínis

lineaméntis.

Hoc est ætérni spéculum collóquii

pignus divínæ conversatiónis,

qua sanctus ipse frúitur in astris

per ævum lætus.

Gáudio plenis córdibus canámus

glóriæ laudes Tríadi beátæ,

quæ sancto dedit cæ´litem corónam

Iosephmaríæ. Amen.

Ad Benedictus, ant.

Non vos me elegístis, sed ego elégi vos et pósui vos, ut vos eátis et fructum afferátis, et fructus vester máneat.

Oratio

Deus, qui sanctum Iosephmaríam, presbýterum, universális vocatiónis ad sanctitátem et ad apostolátum in Ecclésia præcónem effecísti, eius intercessióne et exémplo concéde, ut, per cotidiánum labórem Iesu Fílio tuo configurémur et redemptiónis óperi ardénti amóre serviámus. Per Dóminum.

Ad II Vesperas

Hymnus

Tu cotidiánas vias demonstrásti

exémplum Christi docens imitári

infúndens lumen quod clare vidísti

obϫdiens Luci.

Silénte vita atque sine spectáclo,

exercuísti munus sacerdótis

præcépta Dei vere prædicándo

humilitáte.

María Virgo te semper protéxit

amóris pulchri veneránda Mater

Ancílla Dómini, sapiéntiæ sedes,

atque spes nostra.

Ora pro nobis, o beáta Virgo,

benedictáque Mater Dei nostri,

in vita Tu quæ tutum iter paras,

semper et servas.

Ad Deum Trinum vultum elevémus

mentéque pia simul adorándo

et collaudémus cum Patre et Fílio

Numen et Sanctum. Amen.

Ad Magnificat, ant.

Mandátum novum do vobis, ut diligátis ínvicem; sicut diléxi vos, ut et vos diligátis ínvicem.

Romana, n. 38, Enero-Junio 2004, p. 68-71.

Enviar a un amigo