Romana

On February 12, 2004, the Congregation for Divine Worship and the Discipline of the Sacraments approved the following Latin texts for the celebration of the Liturgy of the Hours for the feast of St. Josemaría Escrivá de Balaguer, priest (cf. Prot. N. 1308/02/L):

Die 26 iunii

S. IOSEPHMARIÆ ESCRIVÁ

DE BALAGUER, PRESBYTERI

Barbastri (in Hispania) natus anno 1902, sacerdotio initiatus est anno 1925. Die 2 octobris anni 1928 Opus Dei fundavit eoque novam in Ecclesia aperuit viam qua viri et mulieres cuiuslibet condicionis plene viverent vocationem christianam suas navitates in mundo sanctificantes: Opus Dei anno 1982 in Prælaturam personalem erectum est. Prædicatione atque scriptis plurimum contulit ad fideles laicos conscios reddendos peculiaris ipsorum missionis ecclesialis. Mortuus est Romæ die 26 iunii anni 1975.

De Communi pastorum, præter sequentia.

Ad I Vesperas

Hymnus

Laudámus te cum cántico,

impénsius, Iosephmaría,

qui nobis vetus fíliis,

sed novum das præcónium

ut nupti sive cϫlibes

senésve sive iúvenes,

labórem sanctum fácerent

diébus suum síngulis

Christo quæsíto íllico,

invénto et super ómnia

dilécto, possent cónsequi

corónam vitæ et præ´mium.

Quæ docuísti, quæ´sumus,

fac nos implére opéribus;

vocántem omnes Dóminum

gressu sequámur álacri.

Deo Patri sit glória

et Fílio ac Paráclito,

largítis tibi præ´mia,

in sempitérna sæ´cula. Amen.

Ad Officium lectionis

Hymnus

Ipse magíster, rector, almus pater,

dux, pastor doctus fuit et sacérdos,

cui tu, Christe, fú lgidum donásti

péctoris visum:

Dei a viris feminísque adiútus,

culmen in mundi crucem ad altándam

Christus triú mphans et sic ad seípsum

ómnia trahens.

Fac nos, ab ævo iúgiter vocátos,

iam ante mundi constitutiónem,

álteros Christos, sal, ferméntum, lumen,

cómpitis orbis:

Sal, quod præsérvet a corruptióne,

lumen, humána péctora collú strans,

vivum ferméntum, ferens Panem Vivum

omni labóri.

Gló riæ summum decus atque laudis,

sit soli Tibi, Déitas perénnis,

Pater et Fili, Spíritu cum Almo

nunc et in ævum. Amen.

Lectio altera

Ex Homilíis sancti Iosephmaríæ Escrivá de Balaguer presb˘teri

(Ex Homilia Hacia la santidad, Ed. Palabra, Matriti, 1973, pp. 7-9, 12-13, 20-21, 23-24, 32-33, 40-41, 52)

Vitam degens vere contemplativam medio in mundo

Nos pénitus commó tos et cor nostrum veheméntius pulsáre sentímus, cum diligénter atténdimus ad Sanctum Paulum clamántem: Hæc est volú ntas Dei, sanctificátio vestra. Hó die hæc verba recó lere íterum mihi ipsi propó no, atque vobis et ómnibus homínibus cú pio in memó riam redígere hanc esse voluntátem Dei, ut scílicet sancti simus. Vitæ sánctitas prorsus necessária est ad pacem ánimis afferéndam, quæ vera pax sit, ad terram transformándam, et ad Dóminum Deum nostrum in mundo Eúmque per res huius mundi quæréndum. Omnes ad sanctitátem vocántur, et Dóminus ab unoquó que nostrum amó rem expó stulat: a iú vene scílicet et a sene, a cœ´libe et a nupto, a sano et ab ægró to, a docto et ab indó cto, quemcú mque hi labó rem exércent, ubicú mque versántur. Unica via est, qua cum Deo intimitáte et fidú cia in dies magis coniungámur: nempe precatió ne Deum frequénter có lere, có - lloqui cum Ipso, ex imo corde in Eum amórem nostrum significáre.

In primis áliqua prex iaculató ria, ália dein, deínde ália... donec talis ánimi fervor impar vidétur, quia verba paupertáte labó rant... et tunc intímitas divína succédit, cordis ó culi in Deo defigú ntur, nulla interiécta mora, ánimo numquam defatigáto. Tunc velut in captivitáte vívimus, quasi in vínculis deténti. Dum máxima, qua pó ssumus, perfectió ne nostræ condiciónis nostríque labó ris offícia persó lvimus, prout sinunt erró res et deféctus nostri, ánimus fú gere pércupit. Ad Deum nos vértimus, quemádmodum ferrum vi magnétis attráhitur. Incípimus Iesum modo efficació re dilígere, dulci amó ris pálpito.

Esse tamen cum Christo quod numquam est obliviscéndum absque ulla dubitatió ne impó rtat eius Crucem nancísci. Si nos in Dei manus trádimus, frequénter áccidit, ut Ipse sinat nos gustáre doló rem, solitú dinem, res adversas, calú mnias, diffamatió nes, derísum, intus et foris; vult enim ad imáginem et similitú dinem suam nos conformári, et étiam permíttit ut álii nos deméntes vocent et stultos exístiment. Si re vera humanitátem sanctíssimam Dómini nostri admirábimur et amábimus, tunc nos síngula eius vú lnera discernémus. Et inter hæc passívæ purificatió nis témpora, acérba quidem et fó rtia, dú lcium simú lque trístium lacrimárum plena, quas celáre conábimur, nos necessitátem sentiémus abscondéndi nos ipsos in síngulis illis sanctíssimis vulnéribus, ut purificémur, ut illo redemptó re sánguine perfruámur, ut corroborémur.

Tunc cor necessitátem advértit

distinguéndi Persó nas Divínas eásque

síngulas adorándi. Et hæc est nova

quodámmodo invéntio, quam ánimus

asséquitur in vitæ supernaturális itínere.

Et ídeo amánter conversátur

cum Patre, cum Fílio, cum Spíritu

Sancto; et libénter se submíttit actió -

ni Parácliti vivificántis, qui nobis datur

absque ullo mérito nostro. Tunc

verba desunt, língua dícere quæ sentímus

non valet. Quiéscit iam et intelléctus.

Non ratiocinátur mens: intuétur

tantum! Et ánimus dénuo in cánticum

novum erúmpit, quia se sentit

et scit a Deo mú tuo redamári, quó libet

diéi moménto.

In hac donatió ne, zelus apostó -

licus incénditur et in dies magis augéscit,

itémque inter álios huiú smodi

desidérium propagátur, quia bonum

est diffusívum sui. Fíeri non

potest, ut nostra hú milis natú ra, tam

Deo pró xima, desidério non árdeat

gáudii et pacis gérmina per mundum

univérsum seminándi, ómnia irrorándi

aquis redemptrícibus quæ ab

apérto Christi látere pró fluunt, atque

offícia ómnia ex amó re incipiéndi

et absolvéndi.

Pró tegat nos Virgo Beatíssima,

Mater Dei et Mater nostra, ut unusquísque

nostrum in plenitú dine fídei

per Spíritus Sancti dona et vitam contemplatívam,

Ecclésiæ inservíre possit.

Responsorium Eph 1, 4; 1 Pt 2, 21

R. Deus elégit nos in Christo

ante mundi constitutió nem, * Ut essémus

sancti et immaculáti in conspéctu

V. Christus passus est pro vobis,

vobis relínquens exémplum ut

sequámini vestígia eius. * Ut essémus

sancti et immaculáti in conspéctu

eius in caritáte.

Ad Laudes matutinas

Hymnus

Sanctum laudémus, vias qui monstrávit,

áditum dedit limináque pandit,

ábditæ in Christo vitæ, contemplátus

frémitu in mundi.

Dómini vultum mitem requiréntes

vicos per medios prætereú ntis

ab exemplári fíngimur divínis

lineaméntis.

Hoc est ætérni spéculum colló quii

pignus divínæ conversatiónis,

qua sanctus ipse frú itur in astris

per ævum lætus.

Gáudio plenis có rdibus canámus

gló riæ laudes Tríadi beátæ,

quæ sancto dedit cæ´litem corónam

Iosephmaríæ. Amen.

Ad Benedictus, ant.

Non vos me elegístis, sed ego elégi

vos et pósui vos, ut vos eátis et fructum

afferátis, et fructus vester máneat.

Oratio

Deus, qui sanctum Iosephmaríam,

presb˘terum, universális vocatiónis ad

sanctitátem et ad apostolátum in Ecclésia

præcónem effecísti, eius interces-

sióne et exémplo concéde, ut, per cotidiánum

labórem Iesu Fílio tuo configurémur

et redemptiónis óperi ardénti

amóre serviámus. Per Dóminum.

Ad II Vesperas

Hymnus

Tu cotidiánas vias demonstrásti

exémplum Christi docens imitári

infú ndens lumen quod clare vidísti

obϫdiens Luci.

Silénte vita atque sine spectáclo,

exercuísti munus sacerdó tis

præcépta Dei vere prædicándo

humilitáte.

María Virgo te semper protéxit

amó ris pulchri veneránda Mater

Ancílla Dómini, sapiéntiæ sedes,

atque spes nostra.

Ora pro nobis, o beáta Virgo,

benedictáque Mater Dei nostri,

in vita Tu quæ tutum iter paras,

semper et servas.

Ad Deum Trinum vultum elevémus

mentéque pia simul adorándo

et collaudémus cum Patre et Fílio

Numen et Sanctum. Amen.

Ad Magnificat, ant.

Mandátum novum do vobis, ut

diligátis ínvicem; sicut diléxi vos, ut et

vos diligátis ínvicem.